Шайх Муслиҳиддин Саъдии Шерозӣ — ин ситораи тобноки адабиёти оламгири порсӣ, ки барҳақ ба ҳайси яке аз суханварони бузурги олам шинохта шудааст, дар қарни пурошӯби сездаҳум умр ба сар бурдааст. Дар бораи солҳои ҳаёти ӯ дар миёни муҳаққиқин ихтилофи назар аст. Аммо аксар бар он ақидаанд, ки шайх дар байни солҳои 1203-1209 дар шаҳри Шероз зода шуда, соли 1292 дар ҳамон ҷо падруди ҳаёт гуфтааст, ки гуфтааст, ки имрӯз оромгоҳаш зиёратгоҳи хосу ом мебошад.
Бани одам аъзои якдигаранд,
Ки дар офариниш зи як гавҳаранд.
Чу узве ба дард оварад рӯзгор,
Дигар узвҳоро намонад қарор,
Ту к-аз меҳнати дигарон беғамӣ,
Нашояд, ки номат ниҳанд одамӣ!
Калидвожаҳо: Китоби Саду як газал, Саъдии Шерози, Саьдии Шерози, Садии Шерози, бо забони точики PDF ройгон боргири кардан (скачать бесплатно)